Για την ασφάλεια των παιδιών μας

Τα περισσότερα ατυχήματα με θύματα μικρά παιδιά γίνονται στο σπίτι και στους χώρους γύρω απ' αυτό. Οι γονείς, πρέπει να διδάξουν τα παιδιά πώς να είναι ασφαλή. Ασφαλή στο σπίτι. Ασφαλή στα αυτοκίνητα και τα ποδήλατα και ανάμεσα σε κάθε λογής ανθρώπους. Φυσικά, κάθε συμβουλή για την ασφάλεια πρέπει να προσαρμόζεται στην ηλικία και την ωριμότητα του κάθε παιδιού.

* Βάλτε ανιχνευτή καπνού στο σπίτι σας κοντά στα δωμάτια των παιδιών. Ελέγχετε συχνά τις μπαταρίες του.

* Ρυθμίστε το θερμοσίφωνο να σβήνει στους 50 βαθμούς Κελσίου, για να αποφύγετε εγκαύματα από καυτό νερό.

* Φυλάξτε ορισμένα είδη σε έναν κλειδωμένο αποθηκευτικό χώρο: προϊόντα με αλισίβα (έντονα αλκαλικά), αντιψυκτικά, βενζίνη, κηροζίνη, χρώματα, διαλυτικά, νέφτι, φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα, ηλεκτρικά εργαλεία. Μη βάζετε ποτέ δηλητηριώδεις ουσίες σε δοχεία χωρίς ένδειξη ή σε μπουκάλια από διάφορα ποτά.

* Φυλάξτε είδη καθημερινής χρήσης, που μπορούν να γίνουν επικίνδυνα, μακριά από τα παιδιά: απορρυπαντικά πλυντηρίου πιάτων, καθαριστικά της λεκάνης της τουαλέτας, χλωρίνη, αμμωνία, αντισκωρικά, μαλακτικά ρούχων, αρωματικά δωματίων, γυαλιστικά πατώματος, αποσμητικά, εντομοαπωθητικά, ποντικοφάρμακο. Επίσης, όλα τα φάρμακα, αλκοολούχα ποτά, τσιγάρα ή καπνό.

* Βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν γεμάτα όπλα στο σπίτι σας. Αν έχετε όπλα, φυλάξτε τα σε διαφορετικό μέρος, που κλειδώνει, από τα φυσίγγια και τις σφαίρες. Ετσι, ένα περίεργο παιδί δεν μπορεί να τα συνδυάσει. Πολλά παιδιά έχουν πυροβοληθεί κατά λάθος από κάποιον αδελφό ή αδελφή.

* Βάλτε προστατευτικά κάγκελα στη βάση και την κορυφή κάθε σκάλας, καθώς και στα παράθυρα, αν έχετε πολύ μικρά παιδιά.

* Βεβαιωθείτε ότι τα ζώα που έχετε στο σπίτι είναι ασφαλή για τα παιδιά. Αγρια ζώα, μεγάλα φίδια κι επιθετικά αρσενικά σκυλιά δεν είναι κατάλληλα κατοικίδια ζώα για οικογένειες με μικρά παιδιά.

* Πάρτε μαθήματα πρώτων βοηθειών και καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης.

* Πάρτε με συνταγή του γιατρού σας σιρόπι ιπεκακουάνας (ουσία που προκαλεί εμετό, αν χρειαστεί).

Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά, ένα ασφαλές σπίτι δεν είναι αρκετό. Ως γονείς, πρέπει επίσης να τα διδάξουμε περισσότερα πράγματα για την ασφάλεια. Τα διδάσκουμε πολλά με το παράδειγμά μας, αλλά πρέπει επίσης να συζητούμε μαζί τους.

Η ασφάλεια στην κουζίνα είναι κάτι που πρέπει να διδάσκουμε επί πολλά χρόνια. Πρέπει να διδάξουμε τα μεγαλύτερα παιδιά πώς να μαγειρεύουν και να αποφεύγουν τα εγκαύματα. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την παρασκευή ενός ροφήματος ζεστής σοκολάτας. Συμβουλέψτε το παιδί: 1. Να βγάλει έξω τα υλικά. 2. Να σκεφτεί τι σκεύη θα χρησιμοποιήσει (μπρίκι, βραστήρα, φούρνο μικροκυμάτων). 3. Να ετοιμάσει τον πάγκο εργασίας κ.λπ.

Σκεφτείτε επίσης σε πόσα σημεία πρέπει να επιστήσετε την προσοχή για μια κανονική κουζίνα: μπλέντερ, γκριλ με γκάζι ή με κάρβουνα, μαχαίρια κ.λπ. Πρέπει να διδάξουμε τα παιδιά να μη χρησιμοποιούν πιρούνι ή άλλο μεταλλικό μέσο σε μια τοστιέρα που είναι στην πρίζα. Να τα διδάξουμε επίσης να μην πλένουν οποιαδήποτε ηλεκτρική συσκευή όταν είναι στην πρίζα. Με το πέρασμα του χρόνου θα βρείτε πολλές ευκαιρίες για να διδάξετε πολλά πράγματα στα παιδιά.

Πυροπροστασία

* Μην παίζετε με σπίρτα.

* Βρέξτε τα χρησιμοποιημένα σπίρτα, πριν τα πετάξετε στα σκουπίδια.

* Μην αποθηκεύετε μικρά χαλιά, πατάκια, κουρέλια εμποτισμένα με εύφλεκτα υγρά.

* Μη φοράτε ρούχα με χαλαρά μανίκια, όταν μαγειρεύετε πάνω από μια ηλεκτρική κουζίνα.

* Μη χρησιμοποιείτε νερό για να σβήσετε ζωικό λίπος που πήρε φωτιά. (Αντ' αυτού, χρησιμοποιήστε αλάτι ή μαγειρική σόδα. Ακόμη καλύτερα, έναν πυροσβεστήρα.)

* Εξηγήστε στα παιδιά πώς λειτουργεί ο ανιχνευτής.

* Τοιχοκολλήστε τον αριθμό της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Διδάξτε τα παιδιά πώς να καλούν σε βοήθεια.

* Κάντε ασκήσεις ετοιμότητας με θέμα την ασφάλεια (τρόπους και δρόμους διαφυγής).

Διδάξτε το παιδί σας να μη βάζει στην πρίζα το πιστολάκι για τα μαλλιά πάνω από νερό. Ούτε ηλεκτρική ξυριστική μηχανή ή άλλα ηλεκτρικά εργαλεία. Μάθετέ το να μη βάζει στην πρίζα ραδιόφωνο σε σημείο που θα ήταν επικίνδυνο να πέσει στην μπανιέρα.

Διδάξτε τα επίσης να «φοβούνται» τα φάρμακα. Μην τους λέτε ότι έχουν γεύση καραμέλας.

Ως γονείς, οφείλουμε να εξουδετερώνουμε όλα τα μηνύματα της τηλεόρασης. Αν αυτά προτείνουν να παίρνουμε εύκολα φάρμακα κατά της δυσκοιλιότητας, της δυσπεψίας κ.λπ., εμείς πρέπει να διδάξουμε τα παιδιά μας ότι ακόμη και τα φάρμακα που χορηγούνται χωρίς συνταγή, όπως η ασπιρίνη και η παρακεταμόλη, μπορεί να είναι επικίνδυνα.

Ασφάλεια στο νερό

Τα μαθήματα κολύμβησης και γενικά η ασφάλεια στο νερό είναι σοφή επιλογή για όλα τα παιδιά μετά την ηλικία των τριών ετών. Αν υπάρχουν κοντά στο σπίτι σας πισίνες, ρυάκια, ρέματα ή ποτάμι, τότε πρέπει να ενισχύσετε την ασφάλεια στο νερό.

Παιδιά έχουν πνιγεί σε «μια κουταλιά νερό», ακόμη και σε κουβάδες ή κάδους των 25 λίτρων. Παιδιά έχουν περάσει πάνω από φράκτες για να πάνε στην πισίνα και μετά είχαν τραγικό τέλος. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι δεν πρέπει ποτέ να κολυμπούν χωρίς την επίβλεψη των μεγάλων. Παιδιά τα οποία μπαίνουν σε βάρκες πρέπει να φοράνε σωσίβια γιλέκα συνεχώς.

Μόνα στο σπίτι

Αν οι γονείς εργάζονται, τότε είναι καλό το μικρό παιδί να παρακολουθεί ολοήμερο σχολείο. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, τότε οι γονείς πρέπει να φροντίσουν να του διδάξουν πώς να είναι ασφαλές στο σπίτι. Καλό είναι να ενταχθεί το παιδί σε ένα πρόγραμμα, μετά το σχολείο ή το καλοκαίρι, όπου θα διδαχτεί κοινωνικές δεξιότητες, αντί να καταφύγουμε στη λύση της απομόνωσης. Τα μεγαλύτερα παιδιά δεν πρέπει να υποκαθιστούν το γονέα απέναντι στα μικρότερα αδέλφια τους.

Όταν ένα παιδί φτάσει στην ηλικία που θεωρείται ότι μπορεί να μείνει μόνο του στο σπίτι, θα πρέπει να ακολουθήσει ορισμένους κανόνες, δηλαδή ποια πράγματα να χρησιμοποιεί, αν επιτρέπεται να βγει έξω, αν μπορούν άλλα παιδιά να έλθουν στο σπίτι και πώς πρέπει να αντιδράσει σε περίπτωση κάποιου προβλήματος.

Ακόμη και οικογένειες με τον έναν γονιό στο σπίτι πρέπει να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για ανεξάρτητη παρουσία στο σπίτι, αφού κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει να αργήσει κάποια φορά ο γονιός ή να είναι στο κρεβάτι με γρίπη.

Τα παιδιά πρέπει να διδαχτούν να μην ανοίγουν ποτέ την πόρτα στους ξένους. Πρέπει, δηλαδή, το παιδί να αναγνωρίσει το πρόσωπο από τη φωνή ή κοιτάζοντας από το μάτι της πόρτας, πριν ανοίξει. Αν ο ξένος δεν φεύγει, το παιδί πρέπει να καλέσει αμέσως την αστυνομία.

Στη γειτονιά

Ζείτε σε μια περιοχή όπου τα παιδιά μπορούν να κάνουν τη βόλτα τους χωρίς τη συνοδεία ενηλίκων; Τότε πρέπει να τα διδάξετε πού μπορούν και πού δεν μπορούν να πάνε.

Ένα μικρό παιδί πρέπει να διδαχθεί πού πρέπει να οδηγεί το ποδήλατό του ή το αυτοκινητάκι του. Η οδήγηση σε κάποιον ιδιωτικό δρόμο, πλατεία ή πεζοδρόμιο επιτρέπεται, όχι όμως και στο δρόμο. Μπορείτε να συνοδέψετε το παιδί σας στην παιδική χαρά και να του δώσετε συγκεκριμένες συμβουλές για τη χρήση των οργάνων με ασφάλεια.

Έξω από το σπίτι τα παιδιά πρέπει να παίζουν με φίλους τους, όχι με αγνώστους. Τα παιδιά που ταξιδεύουν σε ομάδες ή με συνοδό είναι ασφαλέστερα από τα παιδιά που είναι μόνα τους.

Ασφάλεια για πεζούς

Οι κανόνες αυτοί φαίνονται πολύ απλοί. Όμως, σκεφτείτε πόσα ατυχήματα έχουν γίνει από την παραβίαση αυτών των κανόνων!

* Περπατάτε στο πεζοδρόμιο και όχι στο δρόμο.

* Οι γονείς πρέπει να κρατάνε τα μικρά παιδιά από το χέρι. Περάστε μαζί τους διασταυρώσεις και συνοδέψτε τα όταν ακολουθούν για πρώτη φορά μια διαδρομή.

* Αν δεν υπάρχουν πεζοδρόμια, περπατάτε στο αριστερό ρεύμα του δρόμου, για να ελέγχετε την κίνηση.

* Ακόμα και παιδιά που έχουν διδαχτεί θέματα ασφάλειας, μπορούν να πεταχτούν στο δρόμο, πίσω από μια μπάλα. Μπορούμε να τα διδάξουμε να σταματούν όταν φτάνουν στο ρείθρο του πεζοδρομίου. Αυτό βέβαια απαιτεί επανειλημμένες προσπάθειες, για να το εμπεδώσουν.

* Τα παιδιά πρέπει να διδαχτούν ότι οι οδηγοί των αυτοκινήτων δεν είναι πάντοτε σε θέση να τα διακρίνουν. Το περπάτημα κατά το σούρουπο ή στο σκοτάδι είναι πολύ επικίνδυνο. (Είναι αξιοσημείωτο ότι σε μια μελέτη οι ενήλικοι πεζοί υπερεκτίμησαν το χρόνο που γίνονταν αντιληπτοί από οδηγούς αυτοκινήτων κατά 300%.)

* Τα μεγαλύτερα παιδιά που έχουν την άδεια των γονέων να περπατούν στο σκοτάδι, πρέπει να φορούν ανακλαστικά σήματα. Αυτό ισχύει για μπουφάν, αθλητικές φόρμες και κράνη ποδηλάτων.

Τα αυτοκίνητα

Βρέφη μέχρι εννέα κιλά έχουν την καλύτερη προστασία μέσα σε ένα βρεφικό κάθισμα που βλέπει προς το πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Μεγαλύτερα παιδιά, που έχουν βάρος μέχρι 18 κιλά, πρέπει να μπαίνουν σε κανονικό παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου με μέτωπο προς τα μπρος.

Η ιδανική προστασία για παιδιά που ζυγίζουν μεταξύ 18 και 30 κιλών εξασφαλίζεται με τη χρήση καθισμάτων τύπου μπούστερ (booster).

Όταν αγοράσετε παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου, ελέγξτε τις αναγραφόμενες προδιαγραφές του, για να διαπιστώσετε εάν πληροί τους τρέχοντες όρους ασφάλειας. Ακολουθήστε τις οδηγίες τού κατασκευαστή προσεκτικά. Το παιδικό κάθισμα πρέπει να συγκρατεί το παιδί και η ζώνη ασφαλείας τού αυτοκινήτου πρέπει να συγκρατεί το κάθισμα.

Όταν ένα μεγαλύτερο παιδί είναι έτοιμο να χρησιμοποιήσει κανονική ζώνη ασφαλείας, πρέπει να μάθει να την ασφαλίζει και να την απασφαλίζει μόνο του. Ο οδηγός δεν πρέπει να ξεκινάει το αυτοκίνητο αν πριν δεν έχουν βάλει όλοι οι επιβαίνοντες τη ζώνη τους.

Ένας καλός τρόπος για να διδάξουμε στα παιδιά τη χρήση των ζωνών ασφαλείας είναι να δίνουμε εμείς το καλό παράδειγμα. Είναι σημαντικό να αρχίσουμε όταν τα παιδιά είναι μικρά στην ηλικία και τους αρέσει να μιμούνται τους γονείς.

Αν σε μικρή ηλικία έχουμε τα παιδιά μας απροστάτευτα στο αυτοκίνητο, με τη δικαιολογία ότι «πεταγόμαστε μέχρι το σουπερμάρκετ», τότε είναι πολύ πιθανόν ότι θα διαμαρτυρηθούν, αν αργότερα τους επιβάλλουμε να κάθονται στο παιδικό κάθισμα ή να χρησιμοποιούν τη ζώνη ασφαλείας. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παιδιά που δεν είναι δεμένα αποσπούν την προσοχή του οδηγού. Εννοείται, βεβαίως, ότι δεν επιτρέπεται να κάθεται κανείς στην καρότσα μικρών ή μεγάλων φορτηγών.

Οι συγκρούσεις αυτοκινήτων αποτελούν σοβαρή απειλή για τους νέους. Ένα από κάθε 100 αγόρια ηλικίας δεκαπέντε ετών και πάνω θα χάσει τη ζωή του σε τέτοια δυστυχήματα πριν από τα είκοσι πέντε χρόνια του. Οι γονείς, φυσικά, δεν έχουν κανένα μαγικό τρόπο να κάνουν τους νέους να ενεργούν απολύτως σωστά. Αλλά, ως γονείς, πρέπει να ενδιαφέρονται για τις καθημερινές δραστηριότητές τους.

Το ποδήλατο

Ενα παιδί πρέπει να είναι τουλάχιστον πέντε χρονώ για να αρχίσει να οδηγεί ποδήλατο. Οταν αγοράσουμε ποδήλατο, πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι δεν είναι πολύ μεγάλο για το παιδί μας. Αντισταθείτε στον πειρασμό να κάνετε έκπληξη στο παιδί σας με κάποιο ποδήλατο που αγοράσατε τυχαία. Να αντισταθείτε επίσης στον πειρασμό να κάνετε οικονομία αγοράζοντας ένα ποδήλατο πολύ μεγαλύτερο απ' αυτό που μπορεί να οδηγήσει το παιδί, για να το έχει πολλά χρόνια.

Πάρτε το παιδί μαζί σας στο κατάστημα και βάλτε το να καθήσει πάνω στο ποδήλατο. Πρέπει να μπορεί να ακουμπήσει στο έδαφος τουλάχιστον το εμπρός μισό μέρος των πελμάτων του. Ενα καλό κριτήριο αγοράς του σωστού ποδηλάτου είναι το εξής: Να σταθεί όρθιο το παιδί, με την κεντρική μπάρα του ποδηλάτου ανάμεσα στα σκέλια του. Η απόσταση μεταξύ της κεντρικής μπάρας και του «καβάλου» του παιδιού πρέπει να είναι περίπου 3 εκ. Επίσης, όταν το παιδί κάθεται στη σέλα του ποδηλάτου, να μπορεί να φτάσει άνετα το τιμόνι.

Ένα καλό ποδήλατο του μικρού παιδιού πρέπει να έχει «κόντρα» φρένο. Εάν το παιδί είναι μεγαλύτερο, πρέπει να ελέγξουμε αν μπορεί να ασκεί αρκετή πίεση στα χειρόφρενα, για να σταματάει εύκολα.

Αγοράστε οπωσδήποτε ένα κράνος ποδηλάτη όταν αγοράσετε ποδήλατο. Τα κράνη αυτά μειώνουν τους σοβαρούς τραυματισμούς στο κεφάλι. Ελέγξτε το κράνος που αγοράζετε, για να διαπιστώσετε αν πληροί τους όρους ασφαλείας που θέτει η Ε.Ε.

Οι ποδηλάτες πρέπει να αποφεύγουν να φορούν φαρδιά και μακριά μπουφάν. Η χρήση ειδικών κλιπς γύρω από τις άκρες των παντελονιών τους μπορεί να εμποδίσει να πιαστεί το παντελόνι στην αλυσίδα του ποδηλάτου.

Βεβαιωθείτε ότι ο νέος ποδηλάτης μπορεί να σταματήσει γρήγορα το ποδήλατό του με το φρένο και ότι μπορεί να ξεκινήσει χωρίς να κλυδωνίζεται ή να βγει από ένα διάδρομο πλάτους 1 μ. Βεβαιωθείτε, επίσης, ότι μπορεί να σταματήσει και να κατεβεί από το ποδήλατο χωρίς να πέσει κάτω.

Κανόνες οδήγησης

* Σταματάτε σε όλες τις διασταυρώσεις, δηλαδή τα σημεία όπου ο δρόμος σας συναντάει άλλους δρόμους ή ποδηλατόδρομους, αλέες, πεζόδρομους κ.λπ.

* Οδηγείτε στη σωστή λωρίδα κυκλοφορίας. Αν οδηγείτε κόντρα στο ρεύμα, ο κίνδυνος σύγκρουσης αυξάνεται κατά ένδεκα φορές. Οδηγώντας κόντρα στο ρεύμα, ο ποδηλάτης καταλήγει σε ένα σημείο κάποιας διασταύρωσης, όπου οι οδηγοί αυτοκινήτων συχνά δεν μπορούν να τον δουν.

* Υπακούετε σε όλες τις πινακίδες κυκλοφορίας και τους φωτεινούς σηματοδότες.

* Χρησιμοποιήστε τα χέρια σας για να δηλώσετε την πορεία σας.

* Μην οδηγείτε το ποδήλατο, αλλά κυλήστε το με τα χέρια στις διασταυρώσεις με μεγάλη κυκλοφορία.

* Μη φοράτε γουόκμαν, γιατί η ακοή παίζει ρόλο στη σωστή κυκλοφορία.

* Μη βάζετε δύο μικρά παιδιά σε ένα ποδήλατο.

* Τα μικρά παιδιά δεν πρέπει να οδηγούν τα ποδήλατά τους στο σκοτάδι. Οι έφηβοι, αν οδηγούν στο σκοτάδι, πρέπει να φροντίσουν να έχει το ποδήλατό τους φως μπροστά και πίσω. Φώτα που αναβοσβήνουν είναι ασφαλέστερα. Ανακλαστικές ταινίες που υπάρχουν στο ποδήλατο και στον ποδηλάτη βοηθούν τους οδηγούς αυτοκινήτων να τον δουν καλύτερα, δεν υποκαθιστούν όμως σε καμία περίπτωση τα φώτα.

* Η οδήγηση στη βροχή είναι λιγότερο ασφαλής, γιατί τα ποδήλατα δεν μπορούν να σταματήσουν τόσο καλά όσο στο στεγνό οδόστρωμα. Επίσης, οι οδηγοί των αυτοκινήτων είναι λιγότερο πιθανό να δουν τους ποδηλάτες, καθώς οι υαλοκαθαριστήρες δεν καθαρίζουν ολόκληρο το παρμπρίζ κι έτσι οι ποδηλάτες βρίσκονται συχνά έξω από το οπτικό πεδίο του οδηγού.

Τα παιδιά είναι παιδιά. Οι γονείς πρέπει να παρακολουθούν την τήρηση των κανόνων ασφαλείας από τα παιδιά τους και αν δουν ότι υπάρχει πρόβλημα, να τους απαγορεύσουν να πάρουν το ποδήλατο για κάποιο χρονικό διάστημα.

Επικίνδυνα σπορ

Οταν το παιδί σας δείξει ενδιαφέρον για οποιοδήποτε καινούργιο σπορ, πρέπει κι εσείς να μάθετε τα πάντα σχετικά με τον εξοπλισμό και την ασφάλεια. Νέα προϊόντα εμφανίζονται πολύ συχνά στην αγορά. Ενας καλός τρόπος για να μάθετε περισσότερα για την ασφάλειά τους, είναι να πάτε στο κατάστημα που τα εμπορεύεται. Ζητήστε να μιλήσετε στο διευθυντή ή έναν έμπειρο πωλητή. Ρωτήστε τι εξοπλισμό ασφαλείας συνιστούν: Κράνος; Προστατευτικές επωμίδες; Επιγονατίδες;

* Μίνι μπάικς: Είναι μοτοποδήλατα μικρού μεγέθους, που, δυστυχώς, μερικά απ' αυτά είναι σχεδιασμένα για παιδιά πέντε χρόνων. Το μειονέκτημά τους είναι ότι δεν είναι εύκολα ορατά από τους οδηγούς και όταν πέσουν σε λακκούβα ή «σαμαράκι», μπορεί ο οδηγός να χάσει τον έλεγχό τους. Είναι φυσικά εντελώς ακατάλληλα για μικρά παιδιά. Επαφίεται στους γονείς να αποφασίσουν αν θέλουν να τα οδηγούν τα μεγαλύτερα παιδιά τους. Εννοείται, βεβαίως, ότι πρέπει να μάθουν να το οδηγούν σωστά, να ακολουθούν τους κανόνες ασφαλούς οδήγησης, να αποφεύγουν σούζες και άλματα πάνω από αντικείμενα και φυσικά, να φορούν όλο τον εξοπλισμό ασφαλείας.

* Σκέιτμπορντς (skateboards): Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται από παιδιά μικρότερα των πέντε ετών. Αν αποφασίσετε να επιτρέψετε στο παιδί σας να χρησιμοποιήσει σκέιτμπορντ, αγοράστε του προστατευτικό κράνος και επιγονατίδες. Ενημερώστε το πού επιτρέπεται και πού απαγορεύεται να το χρησιμοποιεί. Βεβαιωθείτε ότι καταλαβαίνει ότι το να πιαστεί πίσω από κάποιο αυτοκίνητο είναι πολύ επικίνδυνο. Επικίνδυνες είναι επίσης οι ανάλογες ιδιοκατασκευές.

* Ιππασία: Πρέπει να αρχίσει με συμβουλές ασφάλειας. Οι ερασιτέχνες του σπορ αυτού κινδυνεύουν από σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και ίσως και θάνατο, αφού το 90% των τραυματισμών συμβαίνουν σ' αυτούς. Οι γονείς πρέπει να βεβαιωθούν ότι το άλογο είναι το κατάλληλο για το παιδί τους Μπορούν να ενημερωθούν για την ασφάλεια από κάποια σχολή ιππασίας ή από κάποιον εκπαιδευτή. Μπορούν να ζητήσουν συγκεκριμένες πληροφορίες για το πώς να μειωθούν οι τραυματισμοί. Είναι αναγκαίο οι αναβάτες να φορούν προστατευτικό κάλυμμα κεφαλής.

* Εκτοξευτήρες: Τα αεροβόλα παιδικά όπλα συνδέονται με πολλά ατυχήματα, ειδικότερα με τραυματισμούς των ματιών. Ενα παιδί κάτω των 12 ετών δεν πρέπει να χρησιμοποιεί κανένα είδος αεροβόλου παιχνιδιού, εκτός αν συνοδεύεται από ενήλικο.

* Τραμπολίνο: Μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο και συνδέεται με μεγάλο αριθμό τετραπληγιών. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ποτέ στο σπίτι, σε ψυχαγωγικές αίθουσες, σε ανταγωνιστικά αθλήματα ή σε κοινές αίθουσες γυμναστικής. Πρέπει να χρησιμοποιούνται σε σχολεία, μόνον όταν αυτά πληρούν όλους τους όρους ασφαλείας και μόνο με την παρουσία υψηλά εκπαιδευμένου προσωπικού.

Προσοχή: Μπορεί να είναι επικίνδυνο για οποιοδήποτε παιδί να γυμνάζεται με πολύ ζεστό και υγρό καιρό. Τα παιδιά δεν προσαρμόζονται σε ακραίες θερμοκρασίες τόσο καλά όσο οι ενήλικοι, ειδικότερα όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλότερη από τη θερμοκρασία του δέρματος. Τα παιδιά έχουν μικρότερη δυνατότητα εφίδρωσης από τους ενηλίκους. Οταν τα παιδιά αρχίσουν μια σκληρή άσκηση, πρέπει να το κάνουν σταδιακά. Πρέπει δε, να πίνουν αρκετό νερό, για να μην πάθουν αφυδάτωση.

Καλά και κακά χάδια

Οι περισσότεροι γονείς αισθάνονται πιο άνετα να διδάσκουν την ασφάλεια για το ποδήλατο, παρά να προειδοποιούν τα παιδιά τους για πιθανή σεξουαλική παρενόχληση. Ομως, όλα γύρω από την ασφάλεια είναι σημαντικά.

Υπάρχουν άνθρωποι των οποίων ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι προς τα παιδιά. Πράγματι, μπορούν να αναζητούν μέρη όπου τους επιτρέπεται να συνυπάρχουν με παιδιά. Μπορεί να επιλέξουν ανάλογα επαγγέλματα, όπως επιστάτες, συνοδοί κ.λπ., ή να συχνάζουν κοντά σε παιδικές χαρές. Είναι δυσκολότερο να πλησιάζουν παιδιά που περπατούν σε ομάδες.

Η ενημέρωση των παιδιών για τα «καλά και κακά χάδια» πρέπει να γίνεται με ήρεμη και χαμηλών τόνων συζήτηση. Τα πολύ μικρά παιδιά πρέπει να μάθουν να χρησιμοποιούν όρους για μέρη του σώματός τους: αυτί, μύτη, πέος, αιδοίο, κόλπος.

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας ή των πρώτων τάξεων του Δημοτικού πρέπει να διδαχτούν με λεπτό τρόπο την ιδέα των γεννητικών οργάνων:

* Τα μέρη του σώματός σου που καλύπτει το μαγιό σου είναι τα γεννητικά σου όργανα.

* Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να αγγίζει τα γεννητικά σου όργανα.

* Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε αναγκάσει να αγγίξεις τα δικά του γεννητικά όργανα.

* Αν συμβεί κάτι τέτοιο, πρέπει να αρνηθείς και μετά να το πεις στους γονείς σου ή σε άλλο έμπιστο πρόσωπο.

* Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να κρατάς μυστικό, ακόμη και αν κάποιος σου πει να το κρατήσεις μυστικό.

Οι περισσότεροι γονείς λένε πράγματι στα παιδιά τους να προσέχουν τους ξένους. Αυτό είναι σοφό. Διδάσκουμε τα παιδιά μας να μη μιλούν σε ξένους, να μην παίρνουν καραμέλες ή άλλα κεράσματα από ξένους και φυσικά, να μην μπαίνουν στο αυτοκίνητο ενός αγνώστου ή έστω και γνωστού, εκτός αν το έχουν ρυθμίσει οι γονείς του.

Αλλά τουλάχιστον 80% των περιπτώσεων σεξουαλικής παρενόχλησης συμβαίνουν ανάμεσα σε ένα παιδί κι έναν ενήλικο που είναι γνωστός στο παιδί. Ετσι, το να προειδοποιούμε τα παιδιά να προσέχουν τους ξένους δεν είναι αρκετό. Παιδιά έχουν παρενοχληθεί από άνδρες και γυναίκες, από πατριούς, μεγαλύτερους αδελφούς ή ετεροθαλείς αδελφούς, από δασκάλους και από ανθρώπους της καλής κοινωνίας.

Η σεξουαλική παρενόχληση παιδιών είναι πολύ πιο σύνηθες φαινόμενο από ό,τι αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι άνθρωποι. Μία στις έξι γυναίκες έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά σε μικρή ηλικία. Ενας στους δέκα άνδρες, επίσης.

Αν το παιδί σας δηλώνει ότι δεν θέλει να πάει στον τάδε ή την τάδε, ακούστε το παιδί σας και βρείτε την αιτία.

Ενα παιδί που θέλει να τραβάει την προσοχή, έχει περισσότερες πιθανότητες να συμφωνήσει με κάποια περίεργα γούστα ενός ενηλίκου. Είναι άλλος ένας λόγος που μας υποχρεώνει να βρούμε ελεύθερο χρόνο για τα παιδιά μας. Ο χρόνος μας και η αγάπη μας είναι τα πιο πολύτιμα δώρα για τα παιδιά μας.

Σωστές συμπεριφορές

Θέλουμε να γνωρίζουν τα παιδιά μας ότι το να διακινδυνεύουν δεν είναι παλικαριά. Θέλουμε να μάθουν τα παδιά μας ότι η πίεση της περιέργειας δεν είναι λόγος ικανός για να υποτιμήσουν την ασφάλεια και να κάνουν πράγματα, όπως το να αφήνουν το κράνος του ποδηλάτη στο σπίτι.

Θέλουμε επίσης τα παιδιά μας να μας αισθάνονται προσιτούς. Πρέπει να μας βλέπουν ως ανθρώπους που θα τα βοηθήσουν να λύσουν προβλήματα. Πρέπει να δουλέψουμε πολύ σκληρά για να καταφέρουμε να κάνουμε ερωτήσεις και να απαντάμε σε ερωτήσεις:

«Ελπίζω ότι αισθάνεσαι ότι μπορείς να μου λες τα πάντα. Ρώτα με οτιδήποτε».

Φυσικά, είναι ανθρώπινο να νευριάζουμε μερικές φορές με μερικά απ' αυτά που μας λένε τα παιδιά μας.

«Μιλούσες με κάποιον στο τηλέφωνο που χρησιμοποιούσε βρώμικες λέξεις;».

«Επινες μπίρα στη γιορτή;»

Αλλά το να βάλουμε τις φωνές ή να απειλήσουμε με τιμωρία δεν είναι αποτελεσματικό. Είναι πολύ πιθανό ότι τα παιδιά μας δεν θα μας λένε την αλήθεια. Κι έτσι τα λόγια τους δεν θα είναι ένα μέσον για την ασφάλειά τους. Πρέπει να δουλέψουμε για να καταφέρουμε να απαντάμε σε ερωτήσεις και για να λύνουμε προβλήματα. Πρέπει να είμαστε σε θέση να δίνουμε ικανοποιητικές απαντήσεις στα πράγματα που λένε:

«Ας ειδοποιήσουμε τον ΟΤΕ γι' αυτά τα περίεργα τηλεφωνήματα».

«Μην οδηγείς. Θα έλθω να σε πάρω εγώ».

Το να είναι κάποιος γονιός δεν είναι ποτέ εύκολο. Αλλά για αρκετούς ανθρώπους είναι το πιο σημαντικό μέρος της ζωής τους. Ας κλείσουμε με τα λόγια ενός επιτυχημένου επαγγελματία: «Σε σύγκριση με την οικογένειά μου, η επαγγελματική μου επιτυχία δεν σημαίνει τίποτε για μένα».

Προσέξτε: Το παιδί πρέπει να διδάσκεται τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει στην κουζίνα κι αν είναι κάπως μεγαλύτερο, πώς να μαγειρεύει ένα πρόχειρο φαγητό χωρίς να υποστεί έγκαυμα.

Προσέξτε: Το μικρό παιδί πρέπει να μάθει πού μπορεί να οδηγεί το ποδηλατάκι ή το αυτοκινητάκι του, αλλά το καλύτερο είναι να το συνοδεύει κάποιος, για να παίζει με ασφάλεια.

Θυμηθείτε: Στο αυτοκίνητο, και το παιδί πρέπει να βάζει τη ζώνη ασφαλείας. Είναι σωτήρια. Ενας καλός τρόπος για να πεισθεί γι' αυτό είναι να βάζουν ζώνη και οι γονείς του. Είναι το παράδειγμά του.


Πηγή: Αμερικανική Ένωση Εκπαίδευσης και Υγείας